Muzische cellen …

Op de salontafel lag het boek waarin Bram, mijn oudste zoon, aan het lezen is.

“Het grootste spektakel ter wereld” van Richard Dawkins. (Evolutietheorie.)

Uit nieuwsgierigheid voor zijn interessewereld bladerende ik even door het boek…

Ik bleef stilstaan bij onderstaande foto.

Een afbeelding van één cel, het begin van alles.

Een innerlijke pracht van kleuren, vormgeving, ….

Het muzische zit blijkbaar in iedereen, tot in de kleinste cel!

Aan ons om dit zichtbaar te maken..

DIKKE TRUIEN DAG

  

Een berg oude sjaals…. ze gaven ons heel veel kansen tot exploreren en experimenteren! Naar aanleiding van de dikke- truien- dag recycleerden we oude sjaals. 

Met de punchtechniek kan men zonder garen allerhande vezels en stoffen verweven. 

Iedere kleuter maakte zijn eigen ontwerp met wol.

Mama Frieda verwerkte via de punchmachine onze ontwerpen tot knappe werkstukken.

 De eigen ontworpen sjaals gaven ons vandaag een héél warm gevoel!

Individueel oudercontact...

"Samen met ouders op een brede manier de evolutie van peuters en kleuters in hun ontwikkeling bekijken." Dat is het doel van mijn oudercontact.

Elk jaar zoek ik een manier om het gesprek op gang te brengen. Dit jaar startte ik bij de 5 jarigen met een schilderij van hun kleuter.

Vanuit het werk van hun kind groeide een heel rijk gesprek.

Op een spontane manier werden heel wat ontwikkelingsdomeinen besproken.

( Muzische, motorische, emotionele, taal, denkontwikkeling en zelfsturing ) 

Bij de peuters startte ik met een foto.

De foto gaf de interessewereld van hun peuter weer.

In het gesprek werd het de ouders duidelijk hoe we via de intresses

activiteiten aanbieden die hun peuter stimuleert in zijn/haar ontwikkeling.

Het gebruik van schilderijen en foto's gaf een extra waarde aan het gesprek.

Het gaf letterlijk en figuurlijk meer "kleur" aan ons gesprek.

Zit mijn hoed wel goed?

De hoedendoos bracht ons deze week in beweging..

Verschillende spelvormen kwamen aan bod.

Spelend uitbeelden, dansexpressie, verwonderd zijn, inleven,

speels taalgebuik, uitdrukking geven aan gevoelens....

Maar we beleefden ook veel plezier aan het experimenteren met werkvormen, materialen en technieken bij het zelf maken van hoeden.

Met krantenpapier en een elastiek de maat nemen van ons hoofd.

  

Met tape de omtrek verstevigen.

  

     Nog even het werk van beeldend kunstenaar Peko bekijken...

de kleuren, de vormen.

En nu zelf aan de slag!

Door reflecties worden onze hoeden iets "meer" dan...

Ook de peuters maakten een hoed vanuit hun belevinswereld.

 Sneeuw! Voor vele peuters een nieuwe belevenis.

                                                                                        

Sneeuw zien, voelen, horen, proeven... vele zintuigen werden spontaan gebruikt.

Sneeuw mengen met verf.

Sporen maken in de gekleurde sneeuw.

Met papieren zakken afdrukken maken.

                                                                 En, zit mijn hoed wel goed?

                                                            

Hoor ik wat?

Met de muzikale prikkels van Yves probeerde ik de kleuters muzische expressievormen

te laten aanvoelen, begrijpen en waarderen.

In en rond de klas gingen we op zoek naar voorwerpen die geluid maakten.

Flessen, papier, plastiek, eierdoosjes, brillendoos, drinkbekers, fietspomp, stenen, takken...

Een wereld van verschillende geluiden kwam tot leven.

Edith kon haar eigen gevoelens na het beluisteren van de geluiden verwoorden.

Edith: ik zie mensen in een keuken, ze zijn samen aan het koken, de potten en pannen maken lawaai, er was ook een rare machine bij, ik wil wel proeven maar weet niet of het lekker is....

Naast het verwoorden van wat we ervaarden en voelden bij het horen van geluiden konden Emma, Kyra , Phebe en Yona 

 hun gevoel uitdrukken via het schilderen.

Zara dirigeerde met veel plezier...

Met veel waardering voor elkaar...

Hier zie je hoe we kunnen verschillen in het beleven en uiten van geluiden en muziek. Maar het zijn die verschillen die ons zo uniek maken...

 "Muziek, doet ons voelen wat we denken"

Terugblik..

Ik genoot enorm tijdens de muzikale expressie van het experimenteren en communiceren via tekens, bewegingen, klanken en geluiden. Bij het horen van de geluiden, met gesloten ogen, gaven we spontaan vorm aan onze innerlijke wereld en konden we verwoorden hoe wij de muzikale indrukken beleefden.

Bij het beluisteren van elkaars muziek leerden we elkaar  nog beter kennen. Wat iemand boeit, aangrijpt kan zo verschillen maar dat was voor mij juist een verrijking.

De sessie rond teamcoching was heel interactief en gaf weer veel stof tot nadenken. Wat me het meest bijbleef en in beweging bracht:

"Groeien in mezelf en dit doorgeven door met anderen in proces te gaan"

Ik had het wel moeilijk met het puntensysteem dat gebruikt werd tijdens een teamcoaching.
Zo'n momenten kan ik niet op punten zetten...punten verhogen, verbeteren passen voor mij niet in deze context. Ik hou meer van bewerkingen... 
                                                                                                                                                                

 "Alles zelf doen is optellen. Samenwerken is vermenigvuldigen."

Mijn score voor de de sessie:

                                                                       

En later op de avond, in het Casino, leek het wel een feest in..... (voor de aanwezigen)