)
Zaterdagavond heb ik mijn eigen muzo-intresse kunnen beleven bij het bekijken van "Circus Rolando".
Het was de 2de maal dat ik dezelfde voorstelling bijwoonde, omdat het zo bijzonder was.
Wat de voorstelling zo bijzonder maakte voor mij is dat er op geen enkel moment verstaanbare taal gebruikt wordt. Iedereen, welke afkomst ook, kan genieten van dezelfde voorstelling en dat maakt het volgens mij zo uniek. Je geniet de ganse tijd van het samenspel tussen mime, muziek, beeld en muzisch taalgebruik.
Het was de 2de maal dat ik dezelfde voorstelling bijwoonde, omdat het zo bijzonder was.
Wat de voorstelling zo bijzonder maakte voor mij is dat er op geen enkel moment verstaanbare taal gebruikt wordt. Iedereen, welke afkomst ook, kan genieten van dezelfde voorstelling en dat maakt het volgens mij zo uniek. Je geniet de ganse tijd van het samenspel tussen mime, muziek, beeld en muzisch taalgebruik.
)
Hieronder een kort verloop hoe de ganse familie de voorstelling op een aparte manier naar de aanwezigen brengt:
'Circenses' speelt zich af op twee fronten. Het publiek - dat tijdens de pauze van plaats verwisselt - ziet zowel de opgeklopte pracht en praal van een stel charlatans aan de voorkant als de chaos en de ruzies aan de achterkant. Een opstelling die a) het publiek constant doet afvragen wat er zich aan de andere zijde afspeelt, en b) de grootse concentratie vereist van de 11-voudige cast.
Aan de voorkant steelt vooral Danny de show, aan de achterkant zwaait zijn broer en circusdirettore David de tirannieke plak, steevast een inzinking nabij. Het leuke is dat 'Circenses' niet geheel symmetrisch verloopt, maar tot het einde nog verrassingen in petto heeft met in de finale een mooi moment voor de benjamin van het gezelschap, de 10-jarige Pepijn. Even daarvoor hebben zijn 75-jarige opa en 66-jarige oma hun acts van weleer opgevoerd.
Aan de voorkant steelt vooral Danny de show, aan de achterkant zwaait zijn broer en circusdirettore David de tirannieke plak, steevast een inzinking nabij. Het leuke is dat 'Circenses' niet geheel symmetrisch verloopt, maar tot het einde nog verrassingen in petto heeft met in de finale een mooi moment voor de benjamin van het gezelschap, de 10-jarige Pepijn. Even daarvoor hebben zijn 75-jarige opa en 66-jarige oma hun acts van weleer opgevoerd.
)
Ook de visie die achter de voorstelling steekt spreekt me enorm aan:
door in te spelen op het diepste buikgevoel wil Circus Ronaldo de universele gevoelens van de mensen aanspreken. "Want als je in dat diepste buikgevoel zit, dan kom je iets universeel tegen, zegt Danny Ronaldo.
)
De reacties in de kranten kan ik alleen maar beamen:
"Een spectaculaire en bij momenten ontroerende koorddans tussen fictie en realiteit." (de morgen)
"Ronaldo wist ook dit keer ieders hart te verwarmen. En het einde van het stuk van één van de ontroerendste scènes die we in jaren zagen".(De Standaard)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten